تا چشم بهم زدم ابان شد...

باز هم گوشیم کشوندم که بیام حافظشو خالی کنم!اولین استیکر بلاگم...بدم نیست!

واوف از قیمتها!

انقدر این چند وقت مهر فشار روم بود و هست که پریشب یه حمله عصبی بهم دست داد... از درد خوابم نمیبرد... رفتم نوار قلب و دکتر و اینور اونور...گفتن هیچیت نیست....و من خودم میدونم که چمه...

دلم پر از مهر به آدماییه که اومدن تو زندگیم و رفتم تو زندگیشون....میگم مهر و مطمئنم مهره و نه چیز دیگه ای....

یه آدمایی میان تو زندگیت زمینت میزنن بعد بلند میشی...بزرگ میشی...قوی میشی...بهتر از قبل...

یه آدماییم هستن میری تو زندگیشون بلندشون میکنی بزرگشون میکنی...قویشون میکنی....بیشتر از قبل...

اینکه تو اون آدم بده باشی یا نه وجدان خودته که ببین میخواد گولت بزنه یا نه!

مهر پر از این آدماست برام...

که نمیخوام غمشونو ببینم...من شادیشونم ولی یه روز میشم غمشون....من غمشونم یه روز میشم شادیشون...

آی دنیا تو چیکار کردی با من ...او با آدمایی که قراره من الان رو بشناسن و دوست داشته باشن!

دلم برا اون من ساده ی مهربون شاد تنگ میشه ولی خوشحالم، گل رو موهام نشون میده که با خودم آشتی کردم...

میگذره...چون میخوام که بگذره...چون سختیش رو تحمل کردم تاوانش رو دادم که لیاقتم رو به خودم ثابت کنم!و کردم!

بازم میدونم خدا باهامه...بازم میدونم قویترم میکنه...بازم میدونم منو میبره و ادمای بهتری رو نشونم میده...

قلبم گرفت چون تو شادی و غمش نبودم.... تو بهترین روز و بدترین روزش...پارسال!

امسال خواستم شادی رو جبران کنم...نشد...

ولی غمش...آخ از غمش که میترسم برای اونم نباشم...!

از یه جایی به بعد آدما بهت نشون میدن که تو برامون مهمی چون بهت احتیاج داریم...اونم نه همیشه...هر موقع که بخوایم...

و اگه غیر این بود باید دو دستی بچسبیشون...

اینبار اهسته اهسته و گاماس گاماس میرم جلو...اولین کسی که مهمه منم...

من باید حالم خوب باشه...

من باید بخوام تا بشه...

من

من

من

و دوستت دارم من جان...:)

ممنون که خوبی...

ممنون که هوامو داری...

ممنون که عاقلی...

ممنون که شعور داری...

ممنون که داری خودتو پیدا میکنی...

ممنون که حالت خوبه...

ممنون که میخوای آیندتو روشن کنی...

ممنون که به چیزای خوب فکر میکنی و اول از همه به خودت!

ممنون!